Describing Different Types of Bullying

In general, bullying is repetitive and habitual. – Perception by the bully of being in a position of power over the victim – supposed differences in appearance, personality, social class, race, religion, sexual orientation. There are many different actions which fall under the umbrella of bullying. These are verbal, physical, exclusion or a more recent type are cyber aggressions. 

These aggressions can happen in any social situation and between any group of people including school, family, neighborhood, or online. In a classroom, between students, we can find many examples of bullying. Physical bullying is the easiest to identify. It includes hitting, hurting, or pushing someone but can also involve stealing, hiding, and damaging things or forcing kids into humiliating situations. A common misconception is that bullying is real only when physical. However, other forms of bullying can be deeply hurtful for kids. Verbal bullying is one of the most common types and typically comprises everything from nicknaming, mocking, or talking in a rude way to threatening, insulting, or making fun of someone. Verbal aggressions are often difficult to notice because they are likely to occur when adults are not around. Verbal bullying can be harmless at the beginning, but seriously affect kids emotionally in the long run. Other than this, it is the usual starting point of physical bullying. Another very common form of bullying among students is exclusion, where one student is purposefully left aside and excluded from group activities. Spreading rumors, intimidating, manipulating situations, and making sure that others do not speak to a kid are typical examples of exclusion. This very subtle form of bullying can remain unnoticed by parents and teachers for a long time but can have a great impact on children’s mental health. 

Another growing issue among kids and teens is cyber-bullying. With the rise of technology usage, kids are now being exposed to a very dangerous kind of bullying – a bullying where kids can sometimes hide behind fake names and anonymity to send offensive texts or emails or post shameful images on social media. In this case, technology makes the bullies feel detached from their actions as well as immune to possible consequences. On the opposite, cyber-bullying can be particularly pervading for the target as kids are constantly connected to the internet and can be reached anytime and anywhere. The best way to help students understand bullying is to explain to them the different types there are – some of them might even be doing some of the bullying actions without understanding that it is hurting other people. 

It is also important to consider the role that the group may have in participating in the bullying actions. For example, other kids may actively support the bully by laughing or mocking. However, bullying can also take place in the presence of passive spectators who are probably afraid of speaking out. Unfortunately, this can give the impression that the bully is supported by the group. The best way to help students understand bullying is to explain to them the different types there are – some of them might even be doing some of the bullying actions without understanding that it is hurting other people. 

Farklı zorbalık türlerinin tanımlanması

Genel olarak, zorbalık tekrar eden ve davranışsal bir eylemdir.-Zorbanın kurban üzerinde güçlü bir konumda olduğu algısı – görünüş, kişilik, sosyal sınıf, ırk, din, cinsel yönelimdeki sözde farklılıklar. Zorbalık  kapsamına giren birçok farklı eylem vardır. Bunlar sözlü, fiziksel, dışlama veya daha yeni bir tür olan siber saldırılardır.

Bu saldırganlıklar herhangi bir sosyal durumda ve okul, aile, mahalle veya çevrimiçi dahil olmak üzere herhangi bir grup insan arasında olabilir. Bir sınıfta, öğrenciler arasında pek çok zorbalık örneği gözlemleyebiliriz. Fiziksel zorbalık, tanımlanması en kolay olanıdır. Bu zorbalık türü birine vurmayı, incitmeyi veya itmeyi içerir ama aynı zamanda çalmayı, saklamayı ve bir şeylere zarar vermeyi veya çocukları küçük düşürücü durumlara zorlamayı da içerebilir.Zorbalığın yalnızca fiziksel olduğunda gerçek olması gibi yaygın bir yanlış inanış vardır. Bununla birlikte, diğer zorbalık biçimleri çocukları derinden etkileyebilir.Sözlü zorbalık en yaygın türlerden biridir ve tipik olarak lakap takmaktan, alay etmekten veya kaba bir şekilde konuşmaktan birini tehdit etmeye, aşağılamaya veya onunla dalga geçmeye kadar her şeyi içerir.Sözlü saldırıları fark etmek çoğu zaman zordur çünkü yetişkinler ortalıkta yokken ortaya çıkma olasılıkları yüksektir. Sözlü zorbalık başlangıçta zararsız olabilir, ancak uzun vadede çocukları duygusal olarak ciddi şekilde etkiler. Bunun yanı sıra, sözlü zorbalık, fiziksel zorbalığın olağan başlangıç ​​noktasıdır. Öğrenciler arasında çok yaygın olan bir başka zorbalık biçimi de, bir öğrencinin kasıtlı olarak bir kenara bırakıldığı ve grup faaliyetlerinden hariç tutulduğu dışlama türüdür. Söylentiler yaymak, korkutmak, durumları manipüle etmek ve başkalarının belli bir çocukla konuşmamasını sağlamak dışlama türü zorbalığın tipik örnekleridir. Zorbalığın bu çok ince şekli, ebeveynler ve öğretmenler tarafından uzun süre fark edilmeden kalabilir, ancak çocukların ruh sağlığı üzerinde büyük bir etkisi olabilir.

Çocuklar ve gençler arasında büyüyen bir başka sorun da siber zorbalıktır. Teknoloji kullanımının artmasıyla birlikte, çocuklar artık çok tehlikeli bir tür zorbalığa maruz kalıyorlar – Burada,çocukların bazen sahte isimler ve anonimlik arkasına saklanarak rahatsız edici metinler veya e-postalar gönderebildiği veya sosyal medyada utanç verici görüntüler yayınlayabildiği bir zorbalık türünden bahsediyoruz. Bu durumda teknoloji, zorbaları , yaptıkları eylemlerden bağımsız ve olası sonuçlara karşı bağışık hissetmelerini sağlar. Öte yandan, çocuklar sürekli internete bağlı olduğundan ve internete her zaman ve her yerde ulaşılabildiği için, siber zorbalık  özellikle yaygın olabilir. Öğrencilerin zorbalığı anlamalarına yardımcı olmanın en iyi yolu, onlara farklı türleri açıklamaktır – hatta bazıları zorbalığın diğer insanları incittiğini anlamadan bazı zorbalık eylemleri yapıyor olabilir.

Zorbalık eylemlerine katılma konusunda grubun sahip olabileceği rolü de göz önünde bulundurmak önemlidir. Örneğin, diğer çocuklar gülerek veya alay ederek zorbayı aktif olarak destekleyebilirler. Ancak zorbalık, muhtemelen konuşmaktan korkan pasif izleyicilerin varlığında da gerçekleşebilir. Ne yazık ki bu, zorbanın grup tarafından desteklendiği izlenimini verebilir. 

Posibles efectos del bullying

El acoso se ha relacionado con numerosos efectos negativos, tanto a corto como a largo plazo. La investigación realizada en la República de Irlanda muestra que los estudiantes de escuelas primarias y secundarias que han estado involucrados en el acoso, ya sea como perpetradores, víctimas o ambos, tenían una autoestima más baja en comparación con los estudiantes que no estaban involucrados en el acoso.

Los estudiantes que abarcaron ambos roles, tanto perpetradores como víctimas, demostraron tener la autoestima más baja de todos.

La investigación de Finlandia muestra de manera decisiva que la depresión y las tendencias suicidas son más comunes tanto entre los perpetradores como entre las víctimas. Esta perspectiva otorga urgencia a la hora de abordar cualquier antecedente de acoso escolar entre los estudiantes, ya que puede interrumpir el aprendizaje y el bienestar de la peor manera posible con consecuencias permanentes.

Los incidentes de intimidación también están relacionados con otros problemas de salud. Los estudiantes que son acosados al comienzo del año escolar tienen una mayor probabilidad de desarrollar nuevos síntomas relacionados con la salud durante el año, como dolor abdominal y función inmunológica reducida, además de depresión, ansiedad y pensamientos suicidas.

Correlación entre las diferentes formas de acoso

Todos los estudiantes ahora están creciendo como nativos digitales con una fusión de vidas físicas y en línea en una continuación homogénea. Hace mucho tiempo que existen fuertes conexiones entre las formas tradicionales de acoso y el ciberacoso. Ahora podemos decir que un estudiante que está siendo objeto de acoso tradicional en la escuela, también está sujeto a ciberacoso y viceversa, ya que la línea entre la realidad y en línea es tan borrosa. Tomar videos o publicar comentarios en línea es solo un ejemplo, y puede amplificar la fuente original de acoso, convirtiéndose en un nuevo incidente que puede continuar las 24 horas del día y ocultarse más fácilmente cuando se observa el contexto en línea del acoso.

Posibles roles

Las investigaciones sugieren que el acoso es un proceso grupal que también incluye a los espectadores, y que no es solo un asunto que involucra al abusador(es) y la(s) víctima(s).

Se han identificado seis roles clave: agresor, víctima, amplificador del agresor, asistente del agresor, defensor de la víctima y extraños que son pasivos.

Esto muestra cómo los espectadores pueden reaccionar de diferentes maneras y también subraya su importancia en términos de cómo pueden influir en el acoso.

Los mismos roles se pueden transferir en línea, donde puede asumir roles que refuerzan y ayudan, por ejemplo, publicando comentarios, haciendo clic en “me gusta”, compartiendo, bloqueando o congelando a otros.

Enseñar conciencia relacionada con la intimidación es un paso vital para construir un entorno de apoyo y aumentar el bienestar, involucrando a todos los estudiantes, no solo a los perpetradores y víctimas.

Possibili effetti del bullismo

Il bullismo è stato collegato a numerosi effetti negativi, sia a breve che a lungo termine. La ricerca condotta nella Repubblica d’Irlanda mostra che gli studenti delle scuole primarie e secondarie, che sono stati coinvolti nel bullismo, come autori, vittime o entrambi, avevano una minore autostima rispetto agli studenti che non ne erano coinvolti.

Gli studenti che hanno ricoperto entrambi i ruoli, essendo sia l’autore che la vittima, hanno dimostrato di avere la più bassa autostima di tutti.

La ricerca della Finlandia mostra decisamente che la depressione e le tendenze suicide sono più comuni sia tra gli autori che tra le vittime. Questa intuizione dà un’urgenza nell’affrontare qualsiasi background di bullismo tra gli studenti in quanto può interrompere l’apprendimento e il benessere nel peggior modo possibile con conseguenze permanenti.

Gli episodi di bullismo sono anche collegati ad altri problemi di salute. Gli studenti vittime di bullismo all’inizio dell’anno scolastico hanno una maggiore possibilità di sviluppare nuovi sintomi correlati alla salute durante l’anno come dolore addominale e ridotta funzione immunitaria, oltre a depressione, ansia e pensieri suicidi.

Correlazione tra diverse forme di bullismo

Tutti gli studenti stanno ora crescendo come nativi digitali con una fusione di vite online e fisiche in un’unica continuazione omogenea. Forti connessioni tra forme tradizionali di bullismo e cyberbullismo esistono da molto tempo. Ora possiamo dire che uno studente che subisce il bullismo tradizionale a scuola, subisce anche il cyberbullismo e viceversa poiché il confine tra realtà e online è così sfumato. Girare video o pubblicare commenti online è solo un esempio e può amplificare la fonte originaria del bullismo, trasformandosi in un nuovo incidente che può continuare 24 ore al giorno ed essere nascosto più facilmente quando si osserva il contesto online del bullismo.

Possibili ruoli

La ricerca suggerisce che il bullismo è un processo di gruppo che include anche gli spettatori e che non è solo una questione che coinvolge gli aggressori e le vittime.

Sono stati individuati sei ruoli chiave: bullo, vittima, sostenitore del bullo, assistente del bullo, difensore della vittima e osservatori che sono passivi.

Ciò mostra come gli spettatori possono reagire in modi diversi e sottolinea anche la loro importanza in termini di come possono influenzare il bullismo.

Gli stessi ruoli possono essere trasferiti online, dove puoi assumere ruoli che rafforzano e assistono, ad esempio pubblicando commenti, facendo clic su “mi piace”, condividendo o bloccando gli altri.

Insegnare la consapevolezza relativa al bullismo è un passo fondamentale verso la costruzione di un ambiente favorevole e l’aumento del benessere, coinvolgendo tutti gli studenti, non solo gli autori e le vittime.

Περιγράφοντας τους διαφορετικούς τύπους εκφοβισμού

Κατά κανόνα, ο εκφοβισμός είναι συνήθης και επαναλαμβανόμενος. – Αντίληψη από τον δράστη ότι βρίσκεται σε θέση εξουσίας έναντι του θύματος – υποτιθέμενες διαφορές στην εμφάνιση, την προσωπικότητα, την κοινωνική τάξη, την εθνοτική ομάδα, τη θρησκεία, τον σεξουαλικό προσανατολισμό. Υπάρχουν πολλές διαφορετικές συμπεριφορές που εμπίπτουν στην έννοια του εκφοβισμού. Αυτές είναι η λεκτική και η σωματική βία, ο αποκλεισμός ή οι ηλεκτρονικές επιθέσεις που αποτελούν ένα νέο τύπο εκφοβισμού.

Αυτές οι επιθέσεις μπορούν να συμβούν σε οποιαδήποτε κοινωνικό περιβάλλον και μεταξύ οποιασδήποτε ομάδας ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένων του σχολείου, της οικογένειας, της γειτονιάς ή του διαδικτύου. Σε μια τάξη, μεταξύ μαθητών, μπορούμε να εντοπίσουμε πολλά παραδείγματα εκφοβισμού. Ο σωματικός εκφοβισμός είναι ο πιο εύκολα αναγνωρίσιμος. Αναφέρεται κυρίως σε χτυπήματα, πρόκληση πόνου ή σπρωξίματα. Μπορεί επίσης  να αφορά σε κλοπή, απόκρυψη ή καταστροφή αντικειμένων ή στον εξαναγκασμό παιδιών σε ταπεινωτικές πράξεις. Μια κοινή παρανόηση αποτελεί η αντίληψη ότι ο εκφοβισμός υφίσταται μόνο όταν είναι σωματικός.

Ωστόσο, και άλλες μορφές εκφοβισμού μπορεί να πληγώσουν βαθιά τα παιδιά. Ο λεκτικός εκφοβισμός είναι ένας από τους πιο συνηθισμένους τύπους και συνήθως περιλαμβάνει οτιδήποτε, από τα παρατσούκλια, την κοροϊδία ή την αγενή & προσβλητική ομιλία έως την απειλή & την προσβολή. Οι λεκτικές επιθέσεις είναι συχνά δύσκολο να παρατηρηθούν, επειδή πιθανόν να συμβαίνουν όταν δεν υπάρχουν στον περίγυρο ενήλικες. Ο λεκτικός εκφοβισμός μπορεί να είναι αβλαβής στην αρχή, αλλά μακροπρόθεσμα επηρεάζει σοβαρά τη συναισθηματική κατάσταση των παιδιών. Επιπλέον, αποτελεί και το πιο συνηθισμένο σημείο έναρξης του σωματικού εκφοβισμού. Μια άλλη πολύ κοινή μορφή εκφοβισμού μεταξύ των μαθητών είναι ο αποκλεισμός, δηλαδή η περίπτωση όπου ένας μαθητής εσκεμμένα αποκλείεται από τις ομαδικές δραστηριότητες. Η διάδοση φημών, ο εκφοβισμός, η χειραγώγηση και η διασφάλιση ότι οι άλλοι δεν μιλούν σε ένα παιδί, είναι τυπικά παραδείγματα αποκλεισμού. Αυτή η συχνά δυσδιάκριτη μορφή εκφοβισμού μπορεί να παραμείνει απαρατήρητη από τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς για μεγάλο χρονικό διάστημα, ωστόσο, μπορεί να έχει σοβαρό αντίκτυπο στην ψυχική υγεία των παιδιών.

Μια σχετικά καινούργια και διαρκώς διογκούμενη μορφή εκφοβισμού μεταξύ των παιδιών και των εφήβων είναι ο διαδικτυακός εκφοβισμός. Με την αυξανόμενη χρήση της τεχνολογίας, τα παιδιά εκτίθενται πλέον σε ένα πολύ επικίνδυνο είδος εκφοβισμού – έναν εκφοβισμό όπου τα παιδιά μπορούν να κρύβονται πίσω από την ανωνυμία που εξασφαλίζουν ψεύτικα ονόματα για να στείλουν προσβλητικά κείμενα ή ηλεκτρονικά μηνύματα ή να δημοσιεύσουν ντροπιαστικές εικόνες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Σε αυτή την περίπτωση, η τεχνολογία κάνει τους δράστες να νιώθουν αποστασιοποιημένοι από τις πράξεις τους καθώς και ασφαλείς από τις πιθανές συνέπειες τους. Ο ηλεκτρονικός εκφοβισμός μπορεί να είναι ιδιαίτερα επώδυνος για το θύμα-στόχο, καθώς τα παιδιά είναι συνεχώς συνδεδεμένα στο διαδίκτυο και μπορούν να προσεγγιστούν οποτεδήποτε και οπουδήποτε.

Είναι επίσης σημαντικό να ληφθεί υπόψη ο ρόλος που μπορεί να έχει η ομάδα στη συμμετοχή της σε ενέργειες εκφοβισμού. Για παράδειγμα, κάποια άλλα παιδιά μπορεί να υποστηρίζουν ενεργά τον δράστη με το να γελούν ή να κοροϊδεύουν. Ωστόσο, ο εκφοβισμός μπορεί να γίνει και παρουσία παθητικών θεατών που πιθανότατα να φοβούνται να μιλήσουν. Δυστυχώς, αυτό μπορεί να δώσει την εντύπωση ότι ο δράστης υποστηρίζεται από την ομάδα. Ο καλύτερος τρόπος για να βοηθήσετε τους μαθητές να κατανοήσουν τον εκφοβισμό είναι να τους εξηγήσετε τους διαφορετικούς τύπους που υπάρχουν – μερικοί από αυτούς μπορεί να κάνουν κάποιες ενέργειες εκφοβισμού χωρίς να καταλαβαίνουν ότι βλάπτει άλλους.

Įvairių tipų patyčių aprašymas

Apskritai patyčios yra pasikartojančios ir įprastos. – Priekabiautojo suvokimas, kad jis yra valdžioje prieš auką – tariami išvaizdos, asmenybės, socialinės klasės, rasės, religijos, seksualinės orientacijos skirtumai. Yra daug įvairių veiksmų, kurie patenka į patyčių skėtį. Tai žodinė, fizinė, atskirties arba naujesnio tipo kibernetinė agresija.
Šios agresijos gali įvykti bet kurioje socialinėje situacijoje ir tarp bet kurios žmonių grupės, įskaitant mokyklą, šeimą, kaimynystę ar internetą. Klasėje, tarp mokinių, galime rasti daug patyčių pavyzdžių. Lengviausia atpažinti fizines patyčias. Tai apima kažkieno smogimą, įskaudinimą ar stumdymą, bet taip pat gali apimti daiktų vagystę, slėpimą ir sugadinimą arba vaikų privertimą į žeminančias situacijas. Paplitusi klaidinga nuomonė, kad patyčios tikros tik tada, kai yra fizinės. Tačiau kitos patyčių formos gali būti labai įskaudintos vaikams. Žodinis patyčios yra vienas iš labiausiai paplitusių tipų ir paprastai apima viską nuo pravardžiavimo, tyčiojimosi ar grubaus kalbėjimo iki grasinimo, įžeidinėjimo ar pasityčiojimo. Verbalinę agresiją dažnai sunku pastebėti, nes jos gali įvykti, kai šalia nėra suaugusiųjų. Žodinės patyčios iš pradžių gali būti nekenksmingos, tačiau ilgainiui rimtai paveiks vaikus emociškai. Išskyrus tai, tai yra įprastas fizinių patyčių pradžios taškas. Kita labai paplitusi patyčių tarp mokinių forma – atskirtis, kai vienas mokinys tikslingai paliekamas nuošalyje ir pašalinamas iš grupės veiklos. Gandų skleidimas, bauginimas, manipuliavimas situacijomis ir užtikrinimas, kad kiti nekalbėtų su vaiku – tai tipiški atskirties pavyzdžiai. Ši labai subtili patyčių forma gali likti nepastebėta tėvams ir mokytojams ilgą laiką, tačiau gali turėti didelį poveikį vaikų psichinei sveikatai.

Kita vaikų ir paauglių problema yra elektroninės patyčios. Augant technologijų naudojimui, vaikai dabar susiduria su labai pavojingomis patyčiomis – patyčiomis, kai vaikai kartais gali pasislėpti už netikrų vardų ir anonimiškumo ir siųsti įžeidžiančias žinutes ar el. laiškus arba skelbti gėdingus vaizdus socialinėje žiniasklaidoje. Šiuo atveju technologijos verčia chuliganus jaustis atskirtiems nuo savo veiksmų ir atsparius galimoms pasekmėms. Priešingai, kibernetinės patyčios gali būti ypač paplitusios, nes vaikai yra nuolat prisijungę prie interneto ir gali būti pasiekiami bet kada ir bet kur. Geriausias būdas padėti mokiniams suprasti patyčias – paaiškinti jiems skirtingus patyčių tipus – kai kurie iš jų netgi gali atlikti tam tikrus patyčių veiksmus, nesuprasdami, kad tai kenkia kitiems žmonėms.

Taip pat svarbu atsižvelgti į vaidmenį, kurį grupė gali atlikti dalyvaujant patyčių veiksmuose. Pavyzdžiui, kiti vaikai gali aktyviai palaikyti priekabiautoją juokdamiesi ar tyčiodamiesi. Tačiau patyčios gali vykti ir pasyvių žiūrovų akivaizdoje, kurie tikriausiai bijo prasitarti. Deja, dėl to gali susidaryti įspūdis, kad priekabiautoją palaiko grupė. Geriausias būdas padėti mokiniams suprasti patyčias – paaiškinti jiems skirtingus patyčių tipus – kai kurie iš jų netgi gali atlikti tam tikrus patyčių veiksmus, nesuprasdami, kad tai kenkia kitiems žmonėms.